Głęboko w lesie jest grota . Ulubione miejsce zabaw saphiry i furii . Kiedyś przynajmniej ...

Wbiegła do groty . Kiedyś lubiła tu spędzać czas z furią . Weszła powoli .
- Już po tobie - usłyszała za soba dziwny głos
Odwróciła się . Ujrzała błysk miecza i poczułą ból w szyji . Z jej ust pociekłą krew . Upadła na kolana a potem na bok . Drgała jeszcze chwilę w agonii . A potem znieruchomiała . Jej serce biło jeszcze ale bardzo cicho .

Leżała na boku ... krew stworzyła kałuże przy jej szyji . Drgała lekko a z jej oczu ciekł łzy .
- No to koniec ... - szepnęłą i zamknęła oczy .
jej serce biło coraz bardziej zwalniając

Furia wleciał tu z dzikim rykiem, pełnym smutku i złości.
Nie znalazł jej w lesie. Za to tutaj, w kałuży krwi.

- Furia -szepnęła
- Zabiorę cię stąd ! Oni ci pomogą ! - krzyczał w rozpaczy
- Nie ... oni zginęli ... przeze mnie ...
- Chciałaś bronić obozu ... - zaczął furia
- Nie ! - wydarłam się a wtedy krew zaczęła lecieć jeszcze bardziej . - odejdź furia ! Nie chce żebyś patrzył na mnie w takim stanie !
Furia nic nie powiedział . Ryknął i odleciał w smutku do daytony .
- Powiedz jej że nie żyje - poprosiła jeszcze cicho

Leżałą sobie teraz spokojnie wspominając . Te najlepsze i najgorsze chwile w swoim życiu . Zaczęła nucić dziwną piosenkę .

Smok wleciał do groty i chłopak zeskoczył z niego sprawdzając co z dziewczyną.

Spojrzała na chłopaka .
- Co przyszedłeś mnie dobić ? -spytała z sarkazmem

-To cud że żyjesz-powiedział blondyn i wziął ją na smoka.
Odlecieli.

Zdziwiła się .
z.t

Wbiegła tutaj zalana łzami . Usiadła oparta o ścianę . Furia podleciał .
- Saph ... - szepnął
- To koniec ... chce wracać do domu ... - powiedziała
- Do domu ? - spytał - do tego normalnego domu ?
- Ty tu zostajesz rozumiesz ?! Nie oddzielę cię do Daytony ! Zostajesz tu . Ja wracam do domu ...
- Ale saph ... - chciał zaprzeczyć
- To jest moja wola ! A teraz jazda do daytony !
Furia pokiwał z szokiem głową i odleciał . Pobiegła do domku nocy po swoje rzeczy .
z.t

Weszła do groty . Spojrzała na nią . Zawsze to tu z Jamesem albo furią bawiła się . Zobaczyłą wizję . Widziała siebie jako dzieciaka . Dziewczynka biegała wokół śpiącego smoka i śpiewała .
- Nigdy cię nie opuszczę ... nigdy nie zawiodę ... na zawsze razem !
Jej śpiew był taki słodki . Usiadła na kamieniu który służył kiedyś za przeszkodę na torze . Wyjęłą z kieszeni zdjęcie . Byłą na nim ona na baranach u taty . Obok stałą mama trzymająca Jamesa za ręke . W powietrzu leciał furia i jego rodzice .
- Tęsknie za wami - szepnęła .
Wtedy zaczął padać deszcz . Nie zostało jej nic innego jak przeczekać . Weszła głębiej i rozpaliła ognisko . Usiadła opierając się o ściane i grzała się .

usłyszałą szelest . Potem trzask gałęzi . Wyjęła miecz . Spojrzała w tamta stronę . Zobaczyła jak furia wyłania się w zmroku . Jedno z jego ślepi było czerwone .
- Furia co się dzieje ?
- Nic ... - po chwili oko było normalne - jakby to powiedzieć ... zdenerwowałem się . Choć ... zabiorę cię do domu ...
Wskoczyła mu na grzbiet i odlecieli .
z.t

Wbiegła tutaj . Z jej ust nadal leciały strużki krwi które upadały na jej koszulkę . Zaczęła kaszleć .
- Cholera ... - powiedziała
Była zwinna więc wspieła się po korzeniach które były na jednej ze ścian i wskoczyła na półke skalną . Obieła rękoma kolana i schowałą między nie głowę .
- Jestem mordercą ... - warknęłą a z jej ocuz poleciały łzy .

Wiedział, że tu ją znajdzie. Stanął przed nią patrząc na nią z góry.
-Skąd wiedziałaś, że Chris jest zdrajcą?

Siedziała nadal na półce skalnej . Byłą ona wysoko . Nie było jej widać gdyby nie to że płakała . Krew była na ręce i na bluzce .

-Saphira!-krzyknął i zaczął rozglądać się po jaskini.

Kiedy go usłyszała zamilkła . Na ziemi pod półką było trochę krwi . Posunęła się trochę dalej ukrywając w cieniu .

Zobaczył krew.
-Teraz już wiem że tu jesteś. Nie ukrywaj się przede mną-mówił stanowczo.
Zacisnął pięści.

Zamknęła oczy . Podpełzła trochę przed krawędź po czym się odsunęła .
- O co chodzi ? - spytała

-Skąd wiedziałaś o Chrisie?

Zacisnęła zęmby .
- Mam swoje źródła - odprła krótko
przepowiadam przyszłośc ! Ukrywam przed toba jeszcze tysiące tajemnic !

Podszedł do niej i wyciągnął rękę.
-Nie miej przede mną tajemnic. Ja przed tobą nie mam żadnych. Bądźmy ze sobą szczerzy.

Otarła krew z ust i powoli ześlizgnęła sie po korzeniu . Stanęła przy ścianie .
- Naraże cię ... nawet nie zdajesz sobie sprawy jak - powiedziała mrużąc ślepia .

-Saphira-w jego głosie była nuta gniewu. Położył dłoń na jej ramieniu.

Spojrzała na niego lekko zdziwiona .
- Co ? - spytała .
Jakie to trudne ... hej tadek ! Wiesz że przepowiadam przyszłość .... Nawet nie wiesz jak jesteś czasami męcząca .... Wieeem !

Zacisnął palce na jej ramieniu.
-Nie zachowuj się jak idiotka za przeproszeniem-powiedział cicho.

- Przepowiadam przyszłośc - palnęłam .
Jakie to było łatwe ... Morda !
- We śnie widze to co się wydarzy ...

Opuścił dłoń.
-Też czasami tak mam. Tylko bardzo rzadko-miał spokojny ton głosu.

- A ja mam ilekroć zasnę ... - warknęła i odsunęła się od niego . - I one zawsze się sprawdzają ... łąka ... kiedy mówiłes że wybrałes mnie i wiesz to na pewno ... widziałam to w nocy we śnie przed tym ... teraz to że zarżnęłam chrisa to też widziałam .
Złapała się za głowę i zaczęła krążyć po jaskini .

Saphira, spokojnie. Przy nim musisz mieć nerwy ze stali. Nawet mocniejsze.
Przypomniał sobie te chwile na łące. Może wie coś jeszcze?

Głupia ! Po co tyle trajkoczesz ! Przecież sama kazałaś mi to zrobić ... ale to było dawno temu ! kilka sekund ... No fakt ...
Stanęłą i przetarła ręką usta . Ponownie krew . Westchnęła .

Nie uciekaj, Saph...
Złapał ja za rękę i starł palcem krew z jej wargi.

Nie uśmiechnęła się . Wręcz przeciwnie . Byłą coraz bardziej smutna. Odwróciła się od niego .
- Jestem mordercą ... zabijam bez jakich kolwiek przeszkód ...

Nie wypuścił jej dłoni.
-Nie obchodzi mnie to.
Odwrócił ją do siebie i pocałował.
-Nic nie zmieni tego faktu, że cię kocham.

Zamknęła oczy . Kiedy poczułą pocałunek wzdrgnęła się ale odwzajemniła go .
- Ja ciebie też kocham ... -szepnęła .
Po chwili jednak odsunęła się od niego .
- Ale nie wiem co się dzieje ... wtedy kiedy ja ... chciałam go zabić ... coś się działo ... wydawało mi się że śpie ... że to sen ...

-Tak to jest, kiedy robisz to dla kogoś kto jest ci bliski.
Wypuścił jej dłoń.

Jasne ... gdybyś wiedział o mnie choć odrobine więcej nigdy byś nawet do mnie nie zgadał ... Jesteś dobijająca ... No ale to prawda ! Cąły czas go kłamiesz ! Cały czas odsuwasz go od siebie ! Chce go chronić ... Przed tem to ci nie przeszkadzał Przed tem nie wiedziałam że klan krwi powrócił ! Czas wrócić na ziemie ... czas zacząć działać !
Zamilkła . Spuściła głowę .

Pomyślał o Trevorze. Zacisnął powieki, nie pozwalając, by łzy płynęły. Zginął dla tych wszystkich osób w obozie... A to i tak nic nie dało.

Wyjęła sztylet i przecięła bluzkę przy brzuchu . Odcięła kawałek i zawiązała wokół ręki . Przetarła krew na wardze . Krwawisz ... i to z ust ! Wiesz co to krwotok wewnętrzny ? No ba ...

Usiadł pod ścianą.
-Co teraz?

- Ty wrócisz do obozu ... - powiedziała dalej bandażując ranę . - A ja ... - nie dokończyła .
Jedyne sensowne rozwiązanie ? Nie mam wyboru ... Wiem ... tak będzie lepiej ...

-Ty idziesz ze mną-warknął i wstał.

Spojrzała na niego i odsunęła się muskając wierzchem dłoni sztylet przy pasie .
- Nie - odparła krótko - muszę zniknąc na pare dni ...
Tygodni ... ewentualnie miesięcy .... no może lat ... ale co mi tam !

-Saphira...-starał się być stanowczy, ale głos mu się załamał i drżał.
Nie potrafisz nawet rozmawiać z dziewczyną... Dlaczego nie mogę się stąd wynieść!?

- Tadashi ... tak będzie lepiej ... wróce ... jak doprowadze do porządku to co się zaczęło ... - powiedziała smutno .
Aż tak jest się z nim rozstawać ... ? Kocham go ... nie chce go zostawić ale ... po prostu muszę ...

-Nie-jęknął.-Proszę.

Z jej oczu zaczeły się lac łzy . Nie chce ... nie chce odchodzić ...
- Nie chce odchodzić naprawdę ... tadashi ... - mówiła z coraz większa rozpaczą - Muszę ... inaczej jeszcze więcej osób zginie ... a taka jedna ja ... może ich powstrzymać ... choć na trochę ...

Przytulił ją.
-Nic z tego nie rozumiem...
Jak dziecko. Jak dziecko...

Przytuliła go bardzo mocno .
- Tadashi ... kiedyś zrozumiesz ... -szeptała mu do ucha - Oni ... chcą zdobyć królestwa ... a żeby to zrobić ... muszą zniszczyć obóz ... ale ja chce was chronić ... ciebie chronić ... nie mam wyjścia ...
Czas leci saph ... tik - tak , tik - tak

Musnął wargami delikatnie jej usta.
-Wracaj szybko-przełknął łzy.-Proszę.

- Kiedyś się spotkamy ... - obiecała i pocałowała go .
Odsunęłą się . Przemieniła się w smoczyce i odleciała .
z.t

Oparł się o ścianę i osunął na ziemię.

Po jakims czasie z.t :3

Weszła do groty . Kopnęła z całej sił w ściane a potem wskoczyła na skalną półke . Położyła się i podkuliła nogi . Włożyła ręce pod głową i zaczęłą nucić spokojną melodie .

Po chwili poczuła coś dziwnego . Nagle jakas siła zrzuciła ją z półki . Przycisnęła do ziemi .
- Jak miło cię znowu widzieć - powiedział ktoś
- Shadow ! - pisnęła
- No a my to co ? - spytał inny głos .
otworzyła oczy i spojrzała . Przy wejściu stały dwie dziewczyny i chłopak . Ten który ją przyciskał uśmiechał się .
- Morte ? Luna ? Black ?
- No a kto inny - powiedziała Luna zuśmiechem ściagając maske .
- Trochę cie nie poznaliśmy ... no wiesz . Masz normalny wygląd a nie wygląd klanu - zaśmiał się shadow schodząc ze mnie .
- taaaa ! Nie mam wyjścia - powiedziała i wstała .
Ściągnęła maskę i kaptur . Miała czerwone oczy jak kot i gwiazde na poliku .
- Co wy tu robicie ?! - spytała z uśmiechem

usiedli w kółku i zaczęli opowiadać jak to nudno jest w królestwie .
- No przecież nie byłaś tam z dziesięć lat - zaśmiała się Morte
- No ... - powiedział Black - A tak wogóle . Wszystkiego naj z okazji urodzin - wyciągnął zawiniątko i podał mi .
- Czy to jest ?! - wciągnęła głęboko powietrze .
- Głupi Lizus ... wiesz o kogo chodzi nie kazał nikomu go dotykać  -zaśmiał się - Ale to twój prezent .
Rozwinęła zawiniątko i wyjęła srebrny miecz .
- Dzięki wam !
- Dobra ale my spadamy - powiedział Shadow - Bo nas zdzielą za wymykanie się .
Pożegnali się i ruszyli w swoją stronę . Dziewczyna poczuł coś złego i przemieniła się w smoka .
z.t

Otworzyła oczy . Dobra ... ciekawe w co ja się zmieniłam ... Spojrzała przed siebie i powoli wstała . Mam nadzieje że w coś drapieżnego ... Podeszła do kałuży i spojrzała . Wilk ! Jak super ! Ale jaki zacny wilk ! Miała czarne futro z czerwonymi znamieniami na pysku . Oczywiście oczy fioletowe . I co teraz ? Potrzebujemy dwóch kamieni portalowych ... jeden jest w harrogath a drugi w Anukis . Proponuje zacząć od Harrogath . Wilczyca uśmiechnął się i pognała przed siebie .
z.t