Komnata księzniczki . Wielkie łoże , biórko , komoda i kilka innych mebli . Są tu drzwi na balkon . Z niego widać praktycznie całą okolice . Księżniczką jest Saphira .

Powoli otworzyła drzwi i zajrzała do pokoju . Wszystko pozostało w nieruszonym stanie . Po podłodze walały się drewniany miecz i pełno zabawek . Na krześle wisiała stara zbroja . Zamknęła drzwi i oparła się o nie plecami .
- Dziesięć lat .
Przypominało jej się jak bawiła się tu lub ćwiczyła . Ominęła wszystko i wyszła na balkon . Oparła się rękoma o barierke .

Spojrzała w dal . Nagle na jej ciele pojawiła się czarna suknia . A na głowie tiara.
- Co jest ? - spytała
- Tak odchodziłaś ... kiedy ostatni raz cię widziałam ... - powiedział głos za mną
Odwróciła się . Za nią stała płomiennowłosa dziewczyna .
- Cześć Saph ! Pamiętasz jeszcze mnie ? - spytała
- Melani ?! To ty ?! - pisnęła i rzuciła się w ramiona dziewczynie .
- Oczywiście że ja - zaśmiała się - Tylko ja znam te przejścia do twojej komnaty ! tak tęskniłam !

- Wiesz ... nie wiem co powiedzieć  - powiedziała ruda
- Spokojnie . Zostane ale tylko do jutra ...
- To do jutra ! Ja lece ! Mam nauki misteriów ! - zaśmiała się
- Jeszcze ? No weź kobito !
Dziewczyna wybuchnęła śmiechem i zniknęła . Podeszła do łóżka  i upadła na nie . Po chwili zasnęła ...

Obudziła się i poszła do ojca . Kiedy się z nim pożegnała wskoczyła na konia i odjechała .
z.t